Quadennu vecchiu

M'arricurdai  all'improvvisu  di  tia,
e  pigghianduti  tali  mani
mi  vinniru  'n menti
li  ansie  di  lu  studiu
e  poi  mi  vinniru  'n menti
i  primi  dedichi  da  me  vita.

Quannu  spugghiai  i  primi   fogghi chini
di  macchi  sculuruti,        
respirai   lu  ciauru  d'alloru.

E  lì  righi  ca  a  malappena
si  capisci  u  signifìcatu  da me  scrittura
mi  purtarunu cu  la  menti  
tra  li  casi  da povira  genti.

'U  sapiti  quanti  siri
mi  passai        
cu  stu  quadennu  'nta  li  mani,
quaddiannumi  a  li  scintiddi             
du  focu di  me  nonna?

Quanti  voti  u  girai
e  u  rigirai
E  quanti  voti  u  rimittia
'n menzu  all’autri  quadenni,
senza  arricurdarmi  chiddu  c'avia liggiutu,
picchi  u  sonnu  m'avia  cunvinciutu*

E  ora  ca  vita
sa  ricodda  'i  tia
Che  cosa  ie  fai
leggirimi  mi  veni  u  sconfortu,
iettarti  ta  lu  focu
mi  sintiria  comu  campari  senza  storia.

Lassamu   perdiri
ti  lustru  ancora  nu  pocu
e  ti  riscaddu  tra  li  mani  
pi   non   fatti   sentiri  
la  tristezza  da  to età.
Ciao  quadennu  vecchiu.

Antonino Andaloro